Hatay’da buldukları enkazın ardından Kocaeli’ye yerleşerek sıfırdan bir hayata başladılar.
KOCAELİ – Hatay’da 6 Şubat’ta yaşanan depremde evleri ve işyerleri yıkılıp enkaz altında kalan iki arkadaş, Kocaeli’de yeniden hayata tutundu. Spor salonu açan iki kader dostundan Emre Kumru, “Antakya’da yaşadığımız felaketten sonra şehir harabeye döndü. Çalışabileceğimiz bir spor salonu yoktu. Tüm organizasyonumuzu spor salonuna taşımaya karar verdik.” Kocaeli. Spor salonunun tadilat aşamasında duvarcı, boyacı ve inşaat işçisi olduk. Spor salonundaki spor salonlarının tamamı harabe halindeydi.” “İşi kendimiz yaptık. Kimseden destek almadan kendi emeğimizle işi bitirdik” dedi.
6 Şubat’ta meydana gelen depremde en büyük acıyı Hatay’ın Antakya ilçesinde yaşayan 24 yaşındaki Emre Kumru ve 25 yaşındaki Bülent Erkan yaşadı. Evlerini, akrabalarını ve işlerini kaybeden iki antrenör arkadaş, yeni bir hayat için Kocaeli’ye taşındı. İlk olarak Kocaeli’de bir spor kulübünde antrenörlük yapan iki şanslı arkadaş, biriktirdikleri parayla hayallerindeki spor kulübünü açtılar. Yeni bir hayata başlayan iki arkadaş, depremin ilk yılındaki acıyı hâlâ yüreklerinde hissediyor.
“Kendi hayatlarımıza devam etmek zorundaydık”
Felaketin ardından Başiskele’ye taşındıklarını söyleyen Emre Kumru, “Kocaeli’ye geldiğimizde yaklaşık 5-6 ay başka bir spor salonunda çalıştık. Depremin etkilerini atlattıktan sonra duyularımızı yeniden kazanmaya başladık. , bir şeyler yapmamız gerekiyordu. Kendi hayatımıza devam etmemiz gerekiyordu. Uzun süre arkadaşımla çalıştım. Uzun zamandır hayalimiz olan işi Kocaeli’de yapmaya karar verdik. Bu işe başladığımızda, arkamızda kimse yoktu. Hep tek başımızaydık. Her işi kendi başımıza yaptığımız için bu işten de çıktık. Buralara kadar gelebildiğimiz için ‘Allah’a şükür’ diyoruz. Partnerimizle arkadaştık. Uzun yıllardır bu kulübü birlikte kurduk” dedi.
“Sarsıntı devam edince dolap üzerime çöktü.”
Dükkanın tamamen inşaat halinde olduğunu belirten Kumru, “Dükkanda sıhhi tesisattan elektrik tesisatına, boyaya kadar hiçbir şey yoktu. Ortağım olan ustalarla çalıştık, boya ve badana yaptık. Ben birinci dereceden ailemi kaybetmedim ama ben Diğer yakınlarımı kaybettim. Hatay’da çalıştığım iş yerinin üst katında kalıyordum. Deprem anında masanın altına girdim. Sarsıntı devam edince dolap üzerime çöktü. ikinci kat çıkmak için. Ailemin evi şehirden uzak olduğu için çökmedi. Eşimle birlikte yaşıyorum, ev hayatımız öğrenci hayatı gibi devam ediyor. Spor salonumuz 15 gündür açık. ” Salona geçiş yaklaşık bir ay sürdü” dedi.
“Yenileme aşamasında duvarcı olduk. Boyacı ve inşaat işçisi olduk.”
Yaşadıkları sıkıntıları anlatan Emre Kumru, “Antakya’da yaşadığımız felaketin ardından şehir harabeye döndü. Çalışabileceğimiz bir spor salonu yoktu. Organizasyonumuzun tamamını Kocaeli’ye taşımaya karar verdik. 6 aylık bir çalışmanın ardından şehir harabeye döndü. Belli bir yere taşınarak Başiskele’ye taşındık ve kulübümüzü kurduk. Tadilat aşamasında duvarcı olduk.” “Boyacı olduk, inşaat işçisi olduk. Spor salonundaki bütün işleri kendimiz yaptık. Kimseden destek almadan kendi emeğimizle işi hallettik” dedi.
“Çok kötü bir gündü”
Depremde evleri yıkılan Bülent Erkan, “Hatay’da deprem sırasında oturduğumuz apartmanın bir katı çöktü. Anneannemi sırtıma alıp evden çıktım. Çok kötüydü. 2. derece yakınlarımıza ulaşmaya çalıştık. Ulaşamadıklarımız, haber alamadıklarımız oldu. Depremde anneannemi, teyzemi, amcamı kaybettim. Onu enkazdan çıkardım. Anne tarafından 20, baba tarafından 4 uzak akrabamı kaybettim” dedi.
“Kalbimiz Hatay’da”
Depremden 5 gün sonra ailesiyle birlikte Kocaeli’ye geldiğini belirten Erkan, “Kocaeli’de bir kulüpte çalışmaya başladım. 10 ay çalıştıktan sonra partnerimle birlikte spor salonu açtım. Şu anda 20’den fazla üyemiz var. Ben de Hatay’da antrenörlük yapıyordum, şu anda yüksek. “Normalde bugün depremin yıl dönümü, Hatay’a gitmek istiyorduk ama işletmemizi kurarken bu mümkün değildi ama kalbimiz orada. Emre ile 8 yıldır arkadaşız, Antakya’da aynı kulüpte çalışıyorduk” dedi.
